Wanneer ben je hersteld van een eetstoornis?
Pffffff, wat stom van me. Ik zit met Annelot, 20 jaar, aan tafel. “Ik wil nu echt eens van het laatste staartje van m’n eetstoornis af”, verzucht ze. Ik leef mee, luister, vraag waar ze precies nog last van heeft. Opeens zeg ik “Dat klinkt als hoe ‘normale mensen’ omgaan met eten. Volgens mij doe je het hartstikke goed en heeft dit niets meer met een eetstoornis te maken”. Ik zie de opluchting op haar gezicht. Dat was de bevestiging die ze nodig had. Oeps…. en die was ik nou net helemaal vergeten te geven. Terwijl dat natuurlijk één van de belangrijkste vragen is om te beantwoorden: Wanneer ben je hersteld van een eetstoornis? Lees verder
Ik spreek Claudia, 27 jaar. Ze heeft sinds twee jaar eetbuien en kan hier inmiddels niet meer mee stoppen. Een paar jaar geleden begon ze koolhydraatarm te eten om af te vallen en sindsdien is ze panisch voor brood, taart, friet, pasta, rijst, aardappels en nog veel meer. Behalve als ze eetbuien heeft. Dan propt ze zich vol met koek, snoep, chocola, ijs en snacks. Voor haar reden te meer om koolhydraten in de ban te laten, want voordat ze het weet slaat ze hierin door. Slim of niet? 
Gezondheid straalt me tegemoet als ik na mijn 
Pffff, dat valt niet mee, vertellen wat een eetstoornis inhoudt op zo’n manier dat je omgeving het ook echt begrijpt. Zo wil Chantal haar vriend wél vertellen over haar eetprobleem, maar weet ze niet hoe en waar te beginnen. Door de spanning die dat met zich meebrengt, wordt ze steeds zo overmand door emoties, dat het uitleggen al helemaal niet meer lukt. Niet vertellen is echter ook geen optie meer. Hoe pakt je het dan wel aan? 
Omdat ik al lang geleden afscheid heb genomen van 
Tijdens een borrel praat ik met vriendin M. over ‘eten en gewicht’. Ze zegt, met frustratie in haar stem: “Bij het uitdelen van discipline heb ik niet vooraan gestaan. ’s Ochtends neem ik me nog voor om niet te snoepen, maar aan het einde van de dag doe ik het toch”. Ik kijk haar aan en vertel dat het daaraan niet ligt en ook niet aan haar. 
Wat eet jij als je lekkere trek hebt? Kies jij dan wat je echt het allerlekkerst vindt? Precies dat eten of die smaak waar jij enorm blij van wordt? Of kies je iets dat gemakkelijk voorhanden is? Doe je het eerste? Vooral doorgaan daarmee. Doe je het laatste, verander dan je gedrag. Het mag namelijk veel lekkerder. Echt waar. En daarmee voorkom je eetbuien. 
Onzeker, eetbuien, jezelf vergelijken met anderen, steeds onrustig en denken aan eten? Grote kans dat je vergeten bent je juiste rol aan te zetten. Ontdek hoe je met meer zelfvertrouwen en plezier in het leven kunt staan. 
Wat doe ik aan die snaaibuien als ik ’s avonds op de bank plof? Waarom kan ik lekkere hapjes niet weerstaan? Waarom ben ik dag en nacht in mijn hoofd bezig met eten? Zomaar drie vragen die me afgelopen dinsdag gesteld werden tijdens een life vraag en antwoord sessie op de Facebook pagina van het 
Ik had die dag al negen uur gemediteerd, ongemakkelijk zittend op een matje op de vloer. M’n lichaam deed aan alle kanten pijn: mijn rug, m’n schouders, m’n knieën, m’n heupen. Toch zat ik er klaar voor: de meditatie van 18.00 tot 19.00 uur op dag vijf van mijn 10-daagse Vipassana meditatie cursus. Toen kwam de instructie: “Het komende uur mag je helemaal niets meer bewegen: niet je benen, schouders, hoofd, armen, niets.” Het complete uur mocht ik niet verzitten, niet verschuiven, niet wiebelen, niet aan mijn neus kriebelen. Het zweet brak me acuut aan alle kanten uit. Wat nu? 
Een eetstoornis is niet raar, maar je wordt vaak wel gek van je onbeheersbare gerichtheid op eten en eetbuien. Wat kun je hier nu aan doen? Hoe doorbreek je die ongewenste obsessie?