Eetbuien? Hoe kom je zelf weer aan het stuur?
Ellen kwam bij me voor een startsessie. Een jaar geleden was er nog niets aan de hand, maar na een intensieve en succesvolle lijnpoging, volgden plotseling eetbuien. En deze bleken niet meer te stoppen. Ze heeft inmiddels vier tot vijf eetbuien per week, compenseert dit regelmatig door over te geven of dagen streng te lijnen.
.
.
Ellen is een enthousiaste, zelfstandige jonge vrouw van begin 20 die middenin het leven staat. Tot voor kort was ze nooit zo met eten bezig. Totdat dat ze een nogal pittig dieet en trainingsprogramma gaat volgen. Ze valt flink af, voelt zich steeds fitter en zelfverzekerder en krijgt veel complimenten. Na afloop van het trainingsprogramma, kan ze echter niet meer stoppen met afvallen. Gekker nog, ze doet er zelfs nog een schepje bovenop en wordt dunner dan dun. Totdat haar omgeving haar waarschuwt dat dit niet meer gezond is. Vanaf dat moment probeert ze de draad van normaal eten weer op te pakken.
Helaas blijkt dat ingewikkelder dan verwacht. Want na de eerste lekkere dingen die ze zichzelf weer toestond, blijkt ze opeens niet meer te kunnen stoppen met eten. De rem is zoek. Eetbuien, soms gevolgd door overgeven, wisselen zich af met dagen (of uren) van streng lijnen. Eten en denken aan eten beheersen inmiddels haar hele dag. Ellen voelt zich continu heen en weer gesleurd tussen gedachtes over streng lijnen en gedachtes over lekker en veel eten. De eetbuien krijgen steeds meer de overhand, lijken oncontroleerbaar, als een macht groter dan zijzelf. En het continue denken aan eten, zorgt er ook voor dat andere dingen in haar leven niet van de grond komen of mislukken. Ze is het meer dan zat.
Tijdens de startsessie ontrafelen we wat er aan de hand is
Ondanks dat je vreemde eetgedrag of eetstoornis vaak alles overheersend voelt, ga ik er altijd vanuit dat dit slechts een deel van jou is. Bij Ellen is er sprake van twee delen die om de aandacht vechten. Ik laat Ellen daarom twee stoelen neerzetten. Eén voor haar ‘eetbuideel’ en één voor haar ‘strenge lijner’.
Samen onderzoeken we wat deze delen voor haar willen bereiken. En wat blijkt:
- Haar ‘strenge lijner’ wil graag dat zij trots kan zijn op zichzelf. Dit deel vindt dat ‘streng en gecontroleerd lijnen’, superslank en fit zijn, hiervoor de enige juiste oplossing is en bekritiseert haar continu als zij iets ‘ongezonds’ eet.
- Haar ‘eetbuideel’ wil juist dat Ellen kan ontspannen, een moment van rust pakt en wil haar troosten met eten als er iets niet lukt in haar leven. Dit deel ziet ‘eetbuien’ als enige juiste oplossing.
Tja, daar zit Ellen dan. Haar continue tweestrijd inzichtelijk gemaakt door twee stoelen en de delen die daarop zitten. We onderzoeken vervolgens wat een geschikt doel is waar beide delen achter kunnen staan. “Blij met zichzelf zijn” blijkt voor beide delen goed en dat maakt de innerlijke strijd voor Ellen al wat minder.
Zit jij nog achter het stuur van je eigen leven?
Dan vraag ik haar een stoel toe te voegen voor zichzelf. Ze neemt plaats op de stoel en roept uit “Dat ik dit nu niet eerder door had. Ik heb natuurlijk zelf ook een rol. Ik ben zelf degene die beslist”.
Deze oefening, die altijd onderdeel is van een startsessie, is vaak een enorme eye opener. Vaak vereenzelvig je jezelf met je eetstoornisdelen en denkt dat je geen keus hebt. Denkt dat je wel moeten toegeven aan die strenge lijner of je eetbuideel.
Door te beseffen dat eetbuidelen, strenge lijn-delen, maar ook negatieve stemmetjes, of dwangmatige sportfreak-delen, slechts een deel van jezelf zijn, ontstaat er ruimte. Ruimte om objectiever naar jezelf te kunnen kijken en te snappen wat er nu eigenlijk gebeurt.
Als je dan vervolgens weer zelf op de chauffeursstoel plaats neemt in plaats van die aan je delen te geven, dan ben jij weer degene die de beslissingen neemt. Jij zit achter het stuur van je eigen leven en maakt je eigen keuzes. De andere delen van jou, mogen plaats nemen op de achterbank. Jij bepaalt waar je heen rijdt, welke route je volgt en waar je wilt stoppen en uitstappen.
Natuurlijk komen ook dan de delen af en toe nog wel met gedachtes over wel of niet eten. Maar je gebruikt die gedachtes dan slechts als signalen en niet als waarheid. Als bijvoorbeeld je ‘eetbui-deel’ weer roept om eten, is dat wellicht een teken dat je blijkbaar vergeten bent om voldoende rust te nemen en goed voor jezelf te zorgen.
Hoe is dat voor jou?
Ik ben benieuwd wat jij herkent in het verhaal van Ellen en of jij de delen kent die bij jou actief zijn in relatie tot jouw eetpatronen? Ook ben ik benieuwd of jij het gevoel hebt dat jij achter het stuur zit of niet? Leuk als je jouw gedachten deelt.
Gerelateerde blogs
8 thoughts on “Eetbuien? Hoe kom je zelf weer aan het stuur?”