Waarom wilde ik dit? Waarom doe ik dit mezelf dit aan? Ik weet dat ik door moet zetten, maar mijn lijf wil niet meer. Het ene stemmetje in mijn hoofd zegt: “Stop, geef de strijd op, hou op met vechten.” Het andere stemmetje brult: “Doorgaan, opgeven is geen optie!” Maar het wordt zwaarder en zwaarder en ik kan niet meer. De roep om op te geven wordt steeds harder. En opeens is daar een opening. Lees verder
Ik had die dag al negen uur gemediteerd, ongemakkelijk zittend op een matje op de vloer. M’n lichaam deed aan alle kanten pijn: mijn rug, m’n schouders, m’n knieën, m’n heupen. Toch zat ik er klaar voor: de meditatie van 18.00 tot 19.00 uur op dag vijf van mijn 10-daagse Vipassana meditatie cursus. Toen kwam de instructie: “Het komende uur mag je helemaal niets meer bewegen: niet je benen, schouders, hoofd, armen, niets.” Het complete uur mocht ik niet verzitten, niet verschuiven, niet wiebelen, niet aan mijn neus kriebelen. Het zweet brak me acuut aan alle kanten uit. Wat nu?
Lees verder