Niemand kiest bewust voor eetbuien, boulimia of een eetbuistoornis. Toch blijven ze jarenlang hangen zonder dat je kunt ontsnappen. Hoe dat komt? Het is de Wow-factor. De cruciale factor die je gevangenhoudt in een eetstoornis.
.
Zelfkritiek is één van de belangrijkste triggers van eetbuien en een dwangmatige relatie met eten, sporten en je lichaam. Ook maakt het onzeker in vriendschappen, relaties, werk en studie. Waar komt die zelfkritiek vandaan? Hoe gaat onze innerlijke criticus te werk? Maar nog belangrijker. Hoe kom je ervan af? Lees verder
We staan al twee jaar onder spanning. Eerst zette de coronapandemie ons leven op z’n kop. Nu staan we op scherp door de oorlog in de Oekraïne, stijgende brandstofprijzen, financiële zorgen en oorlogsdreiging. En of dat nog niet erg genoeg is, blijken eetstoornissen te verergeren en gaan we meer snoepen en snaaien. Hoe krijg je weer rust in de tent en je eetgedrag? Lees verder
“Wat ik wil, is dat ik gewoon één stukje chocola kan nemen of één koekje en dat het niet gelijk uitloopt op een eetbui. Maar het lukt me niet.” Ik hoor het dagelijks. Van vrienden, van collega’s en van de mensen met eetbuien, boulimia en eetbuistoornis die ik coach. De ultieme wens is te kunnen stoppen na dat ene stukje chocola. En de grootste frustratie is dat het niet lukt. Wat doe je eraan? Lees verder
Waarom is er zoveel schaamte rondom eetbuien? Waarom vinden we dik wanstaltig en dun bewonderenswaardig? Waarom worden mensen met eetbuien niet (h)erkend door hun omgeving en huisarts? En waarom zoeken we niet massaal hulp? Zo’n half miljoen Nederlanders kampt met eetbuien, toch is het leven met eetbuien eenzaam. Ik schrijf dit blog in de hoop dat, als je zelf eetbuien hebt, je je gezien en minder alleen zult voelen én dat er meer begrip en hulp komt voor iedereen die hiermee worstelt. Tijd om eetbuien in de spotlight te zetten. Lees verder
“Morgen eet ik de hele dag gezond”. Hoe vaak heb ik me dat niet voorgenomen in mijn leven en hoe vaak ging het dan weer mis gedurende de dag? Heel vaak! Een verloren dag, noemde ik die dagen. En dan was het hek van de dam. Want als het toch al een verloren dag is, dan kan de controle los. Dan mag alles. Even leuk, maar achteraf komt de spijt. Hoe kom je nu af van dit verloren-dag-syndroom? Lees verder
In mijn vorige blog schreef ik al dat ik na 25 jaar opeens een eetbuigedachte kreeg en vervolgens een flinke angst om ook echt eetbuien te krijgen. Het voelde als the beast is back en daar had ik dus geen zin in. Verre van dat zelfs. Inmiddels ben ik een jaar verder en wat ik heb gedaan om de angst los te laten en niet in eetbuien te duiken, blijkt te werken. Tijd dus om mijn tips met jou te delen. Want als ik het kan, dan kun jij het ook. Hier komen ze. Lees verder
Tijdens de ontwikkeling van mijn programma voor mensen met eetbuien en boulimia spreek ik een 17-jarig meisje met boulimia. Ze heeft al drie jaar eetbuien waar ze maar niet vanaf komt. Gelukkig heeft ze hulp van een therapeut. Na afloop van ons gesprek, beloof ik haar de belangrijkste tips en inzichten te mailen die mij hielpen van mijn eetverslaving af te komen. En waarom deze dan ook niet met jou delen. Dus bij deze! Lees verder
Ik spreek Claudia, 27 jaar. Ze heeft sinds twee jaar eetbuien en kan hier inmiddels niet meer mee stoppen. Een paar jaar geleden begon ze koolhydraatarm te eten om af te vallen en sindsdien is ze panisch voor brood, taart, friet, pasta, rijst, aardappels en nog veel meer. Behalve als ze eetbuien heeft. Dan propt ze zich vol met koek, snoep, chocola, ijs en snacks. Voor haar reden te meer om koolhydraten in de ban te laten, want voordat ze het weet slaat ze hierin door. Slim of niet? Lees verder
Gezondheid straalt me tegemoet als ik na mijn lezing rondloop op het Better Health Event. Wat een stands, informatie en lezingen over gezond leven en eten. Een ‘handsome’ vijftiger vertelt me hoe energiek hij is sinds hij Paleo eet. Wow, dat wil ik ook. Ik zie talloze stands met supplementen en praat uitgebreid met een standhouder over de wonderbaarlijke effecten van vis- en krilolie. Zal ik mijn eetpatroon omgooien? Of die supplementen kopen? Lees verder
Omdat ik al lang geleden afscheid heb genomen van m’n boulimia, dacht ik mijn portie verslavings- en dwanghandelingen wel te hebben gehad. Tot ik een paar maanden geleden een artikel over psychiater Menno Oosterhoff en dwangstoornissen las. Toen besefte ik dat ik nog lang niet ‘verlicht’ ben. Ik ga graag, in het belang van zelfonderzoek, met de billen bloot. Heb je even? Lees verder
Ik heb een bloedhekel aan dreinende kinderen. En zo mogelijk een nog grotere hekel aan ouders die zo’n kind negeren, laten dreinen of erger nog: het uiteindelijk gewoon z’n zin geven. Ik erger me er dood aan, kan ze bijna wel wurgen. Allebei. Een eetbui is als een dreinend kind. Een blog over wat te doen aan dreinende eetbuien – en kinderen. Lees verder
Woensdagmiddag 17.53. Met tegenzin zet ik de computer uit. We moeten eten. Na het eten zegt m’n lief: “Zullen we een stukje wandelen?”. Alles in mij roept: “NEEEEE!”. NEE van “Ik moet nog zoveel en ik krijg het niet af”. NEE van stress in mijn lijf. NEE van “Ben jij gek! Je gaat toch niet ontspannen NU?!” Toch zegt iets in mij JA. Ik stap over de drempel het zonnetje in en het kwartje valt. Had die slavendrijver me toch weer te pakken. Lees verder
Tijdens een borrel praat ik met vriendin M. over ‘eten en gewicht’. Ze zegt, met frustratie in haar stem: “Bij het uitdelen van discipline heb ik niet vooraan gestaan. ’s Ochtends neem ik me nog voor om niet te snoepen, maar aan het einde van de dag doe ik het toch”. Ik kijk haar aan en vertel dat het daaraan niet ligt en ook niet aan haar. Lees verder
Er is iets dat ik bijna het liefst van alles zou willen: zingen! Ongeremd. Onbevangen. Maar ik durf niet. Ik blokkeer mezelf. Ik begin er niet aan, stel het uit en parkeer mijn verlangen tot later. Tot ooit. En intussen voel ik me er onhandig en ongelukkig over. Maar het kriebelt, het lonkt, het wil gehoord worden. Dus ga ik ermee aan de slag. Lees verder