Quick Fix: liever een supplement of nieuw eetpatroon dan werken aan mezelf
Gezondheid straalt me tegemoet als ik na mijn lezing rondloop op het Better Health Event. Wat een stands, informatie en lezingen over gezond leven en eten. Een ‘handsome’ vijftiger vertelt me hoe energiek hij is sinds hij Paleo eet. Wow, dat wil ik ook. Ik zie talloze stands met supplementen en praat uitgebreid met een standhouder over de wonderbaarlijke effecten van vis- en krilolie. Zal ik mijn eetpatroon omgooien? Of die supplementen kopen?
Nou moet ik erbij zeggen, dat ik niet helemaal lekker in mijn vel zat op dat moment. Ik was moe, gespannen en had, zoals je in mijn vorige blog kon lezen, nogal wat lichamelijke klachten. Ik was voor alle standhouders en voedingstrends dus een dankbaar proefkonijn. Ik verlangde namelijk ook naar balans en energiek en fit in mijn lijf zitten. Nou, dan kom je daar wel aan je trekken.
De verleiding
Alle grote namen en voedingsstromen waren aanwezig: Raph Moorman, Amber Albarda, Juglen Zwaan, Rineke Dijkinga, Jesse van der Velde, de Poepdokter en vele anderen. En ook qua voedingssupplementen kon ik m’n lol op. Te kust en te keur, in vele soorten, maten en prijsklassen en even zovele lovende verhalen.
Betrapt
Ik sta al in mijn handen met een pot visoliecapsules, wil me laten testen met één of ander apparaat en sta maar te dralen bij de voedingsboeken. Totdat ik besef dat het niet klopt wat ik doe. Wat ik namelijk stiekem wil, is mijn huidige ongezonde levenspatroon (te veel hooi op mijn vork nemen) compenseren met een ander eetpatroon of supplementen. Om er maar voor te zorgen dat ik door kan blijven gaan met wat ik doe in plaats van mijn grenzen voelen en daarnaar handelen. Ik voel me betrapt.
Zelfsabotage
Wat is dat toch? Die enorme zelfsabotage? Een bijzonder fenomeen dat ‘oneigenlijk gebruik’ van iets, terwijl ik dondersgoed weet dat het ergens niet klopt. Kiezen voor een quick fix in plaats van bezig gaan met de oorzaak van mijn probleem.
Bijvoorbeeld in de tijd van mijn eetstoornis toen:
- Ik vluchtte in eetbuien en overgeven terwijl ik eigenlijk moest leren omgaan met mijn onrust, emoties en twijfels. Maar dat was waarschijnlijk te veel gedoe of ik durfde dat nog niet aan en daarom drukte ik (onbewust) die vervelende gevoelens op voorhand al weg met eetbuien.
- Ik iedere keer weer op dieet ging of mezelf ging uithongeren terwijl ik eigenlijk beter aan de slag had kunnen gaan met constructievere manieren om mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld te boosten. Ook al wist ik al dat ik na ieder dieet weer linea recta terug val in eetbuien.
- Ik me vooral focuste op eten, eetpatronen, uiterlijk en gewicht, terwijl ik beter mijn aandacht had kunnen richten op die dingen die me werkelijk blij maken en helpen: leuke dingen doen en praten met anderen, reizen, mezelf uiten en ontwikkelen, etc.
Terwijl ik op deze beurs sta, realiseer ik me dat ik zoveel jaar later dus nog steeds stiekem af en toe dit soort overlevingsmechanismen hanteer. Zeker in drukke, stressvolle tijden. Liever kies ik in eerste instantie iets dat buiten mezelf ligt en gemakkelijk lijkt, dan iets dat binnen mezelf ligt en waar ik echt moeite voor moet doen. Liever een voedingssupplement, zalfje, pilletje of naar de fysio, dan kijken naar de werkelijke oorzaak van mijn klachten en daarmee aan de slag gaan.
De Quick Fix
Terwijl ik dit schrijf zit ik enorm te grijnzen om deze constatering over mezelf en hoe dit voor een groot deel veroorzaakt wordt door hoe het menselijke brein werkt.
Ieder brein, zowel bij pubers als volwassene, wil namelijk dat wij ons zo snel mogelijk goed voelen. Ieder brein wil dat onrust, stress, spanning of emoties zo snel mogelijk weg gaan. Want dat voelt veilig. En de snelste weg naar je goed voelen is een ‘quick fix’ als bijvoorbeeld afleiding zoeken in eten, drinken, pillen, social media of blijven doorwerken tot die to-do lijst af is. Helaas zijn die ‘quick fixes’ meestal geen duurzame oplossingen. Ze zijn de pleister, maar niet de genezing. Ze leiden tijdelijk af en helpen maar eventjes (het echte probleem blijft dus zitten) en hebben vaak ook allerlei negatieve bijwerkingen als vermoeidheid, slecht slapen, uitputting, onzekerheid en stress.
Ons primaire brein fopt ons dus een beetje in die drang naar een snelle oplossing. Zaak dus om kritisch te blijven kijken naar alles wat je denkt en voelt.
Maak gebruik van je eigen quick fix signalen
Merk je de komende tijd dat je opeens naarstig zoekt naar quick fixes (eetbuien, nieuw dieet of sportschool, voedingssupplementen, etc.), vraag jezelf dan eens oprecht af:
- Is dit een quick fix of een structurele oplossing? Eerlijk zijn hè?
- Wat is nu het echte probleem waar ik mee zit? Wat gaat er schuil onder mijn quick fix idee?
- Wat is de oorzaak van mijn echte probleem?
- Wat is een structurele oplossing voor mijn probleem?
- Waar kies ik voor nu ik dit weet? Voor de quick fix of voor de structurele oplossing?
Ik kies er in ieder geval zelf voor om niet de quick fix te volgen (dus geen supplementen of een ander voedingspatroon). Mijn echte probleem is namelijk te veel hooi op mijn vork nemen en niet mijn eetpatroon (dat is al super gezond). Mijn taak is dus mezelf serieus te nemen en mijn grenzen te bewaken door realistisch te plannen (ook vrije tijd) en keer op keer goed prioriteiten te stellen.
Deel jouw ervaring met quick fixes
Ik ben benieuwd wat jij herkent? Heb jij ook van die quick fix oplossingen terwijl je eigenlijk al weet dat die je niets brengen? Wat ga jij ermee doen?
9 thoughts on “Quick Fix: liever een supplement of nieuw eetpatroon dan werken aan mezelf”