Zondagavond 20.30. Ergernis, irritatie die het afgelopen uur steeds meer toenam. Onrust in mijn lijf. Inwendig woest op iedereen die pontificaal ruimte in zat te nemen in huis, de rommeltjes, de vragen. “Nee, ik heb geen zin in samen TV kijken! Ik wil even niks!”. Nog net niet stampvoetend pakte ik wat spullen bij elkaar en vertrok naar boven. Lees verder
“Doe niet zo ongezellig. Je neemt toch wel een taartje?”
“Ach, dat kun je toch wel hebben? Je bent zo slank!”
“Lekker hè? Heb ik vanmiddag speciaal voor jou gemaakt”
“Zou je dat nu wel doen? Je bent toch aan het afvallen?”
“Ga je nu al weg? Maar ik had nog soep, toastjes, hartige taart, …..”
Fijn die opmerkingen. Knappe
man of vrouw, die dan nog iets anders doet dan gesuggereerd wordt. Sociale druk rondom eten is een van de lastigste dingen die er zijn. Gewoon al. Voor iedereen. Laat staan als je een eetstoornis hebt. Hoe ga je om met sociale druk?