Als je niet durft te voelen, hoe weet je dan wat de waarheid is?
Vandaag, exact drie weken geleden, ging de telefoon. Slecht nieuws. De dochter van mijn coach, trainer en dierbare vriendin Ghislaine Laenen vertelde dat haar moeder de laatste fase van haar leven in ging. Ik zat op dat moment in een zeer hectische periode: het manuscript van mijn boek net afgerond, startsessies met een aantal nieuwe cliënten, een intensief project voor een opdrachtgever en dat weekend ook nog twee nieuwe lezingen op het programma. Maar dat alles was niet meer belangrijk. De wereld stond even stil. En ik ook. Letterlijk. Ik ging in de stoel bij het raam zitten, dacht aan Ghislaine en onze bijzondere band en huilde.
Dit artikel is een ode aan de mooie, wijze en sprankelende vrouw Ghislaine. Met de belangrijkste lessen die ik zelf van haar leerde en dat wat zij graag nog wilde meegeven aan ons. Lees verder
Ik had het beloofd. Niet één keer maar heel vaak. Ik zou voortaan mijn haren uit het doucheputje halen. Ik deed ook echt mijn best maar werd er in de praktijk keer op keer op betrapt dat ik ze gewoon liet zitten. En zo ging het destijds ook met stoppen met eetbuien en braken. Goede voornemens, die kun je dus maar beter niet maken. Je raakt er zelf alleen maar gefrustreerd van en anderen vertrouwen je sowieso niet meer. Maar wat dan wel?