08 feb

De 3 belangrijkste inzichten die mij van mijn boulimia af hielpen

Tijdens de ontwikkeling van mijn programma voor mensen met eetbuien en boulimia spreek ik een 17-jarig meisje met boulimia. Ze heeft al drie jaar eetbuien waar ze maar niet vanaf komt. Gelukkig heeft ze hulp van een therapeut. Na afloop van ons gesprek, beloof ik haar de belangrijkste tips en inzichten te mailen die mij hielpen van mijn eetverslaving af te komen. En waarom deze dan ook niet met jou delen. Dus bij deze!

.

1. De prijs werd te hoog

Ik had me al heel vaak voorgenomen om alleen nog maar gezond en niet te veel te eten en om niet meer over te geven. Helaas liep dat keer op keer op een teleurstelling uit. Dan vrat ik toch weer wél die pondzakken drop, ging ’s avonds laat toch naar de snackbar om een partij megamarsen te kopen of ging na een heerlijk etentje zo snel mogelijk naar huis om alles er weer uit te gooien. Het zat ‘m dus niet in de goede voornemens. Wat mij in beweging kreeg was dat ik me écht bewust werd van de nadelen van mijn eetverslaving:

  • Zorgen over mijn gebit en slokdarm (dat maagzuur is niet ongevaarlijk).
  • Zorgen over mijn ogen (gesprongen adertjes, opgezette ogen en vragen van mensen hierover).
  • Me uitgeput en ongelukkig voelen na een vreet- en spuugbui en moe van het mezelf mooier voordoen dan ik eigenlijk was.
  • Het stiekeme gedoe (want hoe zorg je dat je kunt vreten of spugen zonder dat je huisgenoten er iets van merken) en het gevoel dat ik niet eerlijk was en dus elk moment door de mand kon vallen.
  • Het gevoel van eenzaamheid: alsof ik in een coconnetje zat, afgesloten van de rest van de wereld.
  • Hele dagen bezig zijn met (het plannen van) eten of juist niet eten en daardoor niet kunnen genieten.

Kortom, ik was er klaar mee.

.

2. Normaal eten, hoe doe je dat?

Ondanks dat ik ontzettend veel wist over calorieën, soorten diëten, lekker koken, was ik eerlijk gezegd helemaal het spoor bijster van hoeveel een normaal mens nou moest eten. Ik at altijd al bergen groenten (vind ik nog erg lekker ook), maar was panisch voor vet eten (glimmend vette dingen, alleen de geur al). Mijn ontbijt was (zelfs in mijn slechtste tijden) gelukkig altijd super goed, maar ik kon rustig heel weinig eten als lunch of alleen maar groente eten ’s avonds. Of opeens weer helemaal doorslaan met machtige toetjes (drie-in-de-pan en dan alle drie voor mij). Toen ik eenmaal had besloten om mijn leven om te gooien, ben ik gaan uitzoeken wat je nou werkelijk nodig hebt om je gezond en fit te kunnen voelen. Een eye-opener.

Ik ben zelf terecht gekomen bij de Weight Watchers* waar ik zo’n twee maanden naartoe ben geweest. Ik kwam erachter dat ik te weinig at (vooral vetten) en daardoor essentiële voedingstoffen miste. En dat je lijf in een soort overlevingsstand gaat op het moment dat je te weinig binnenkrijgt (en als je daarna weer meer gaat eten sneller aankomt – het bekende jojo-effect). Toen ik me ging houden aan wat ik wel mocht eten (dus meer), viel ik toch af. En dat terwijl ik altijd dacht dat ik minder moest eten.

Na de periode bij de Weight Watchers wist ik dus hoe ik normaal moest eten. En toen heb ik gelijk het besluit voor mezelf genomen dat ik nooit meer op dieet zou gaan en ging eten wat ik zelf wilde eten. Dat is inmiddels dik twintig jaar geleden. En ik ben al die jaren min of meer op een gelijk gewicht gebleven. Ik ben slank en voel me fit, gezond en sterk.

.

Het belangrijkste waar ik me (nog steeds) aan hou

  • Ik eet 3x daags een volwaardige en lekkere maaltijd en heb daardoor minder behoefte aan snacks en tussendoortjes. Voor mij is dat ’s ochtends muesli met yoghurt en fruit, ’s middags vier boterhammen, ’s avonds lekker veel groente met gewoon vlees/vis/vegetarisch en iets van couscous/pasta/aardappel/etc.
  • Ik geloof niet in diëten en zeker niet die waar je bepaalde voedingsstoffen achterwege laat (koolhydraatvrij e.d.). Ik houd me gewoon aan de basis van de aloude schijf van vijf. Ik merk dat mijn eetpatroon dan stabieler is en ik dan geen behoefte heb aan rare dingen.
  • Ik eet zoveel mogelijk volwaardige, weinig bewerkte producten (puur fruit, groente, e.d.). Dat smaakt lekkerder en is volgens mij gezonder.
  • Ik mag eten waar ik zin in heb en net zoveel als ik werkelijk wil. Doordat het mag, heb ik vaak niet eens zo veel behoefte aan veel (maar het mag wel).
  • Ik mag laten liggen of weigeren waar ik geen trek meer in heb: een hap taart en geen trek meer in de rest? Gewoon laten liggen (of je het nu in de prullenbak of de wc gooit, dat maakt toch niet uit). Geen sociale verplichtingen. Het is mijn lijf en leven.

*Voor mij was Weightwatchers toen handig, maar je kunt natuurlijk zelf ook op zoek gaan naar andere wegen. In mijn eigen boek vind je trouwens ook handige informatie die je helpt een evenwichtig eetpatroon te ontwikkelen en af te komen van dwanggedachtes, angsten en vooroordelen rondom eten en gewicht.

.

3.  Durven dromen van een toekomst zonder eetstoornis

Je hebt zo’n mooi boekje van Ben Tigchelaar: Dromen – Durven – Doen.

Voor het overwinnen van mijn eetverslaving werkte het net een beetje anders. Het begon met “durven dromen”.

Durven dromen van een toekomst zonder eetverslaving. Durven denken dat het toch zou kunnen. Durven dromen hoe dat er dan uit zou zien. Durven denken aan de vrijheid en ontspanning die dat zou geven. Hoeveel tijd ik dan zou hebben voor nieuwe dingen, bestaande en nieuwe mensen. Hoe gezond en fit ik me dan zou voelen. In contact met mezelf en met anderen.

Dit was het doel waar ik uiteindelijk voor koos en voor wilde gaan. En ook al viel ik onderweg naar dat doel af en toe nog eens terug, ik bleef uitgaan van dit doel. En gelukkig is het me gelukt. Vooral ook dankzij het toekomstbeeld dat ik voor mezelf had durven dromen. Meer over hoe je doelen stelt, lees je hier.

.

Mijn belangrijkste inzichten waren dus:

  1. Ik werd me bewust dat de nadelen van mijn eetstoornis te groot waren. Dit wilde ik echt niet meer.
  2. Ik heb opnieuw leren eten.
  3. Ik heb durven dromen van een toekomst zonder eetstoornis en deze droom heeft me tijdens mijn weg naar bevrijding op koers gehouden.

.

Geef je reactie

Wat zijn jouw inzichten, ervaringen en waar worstel jij op dit moment mee? Deel het hier onder.

36 thoughts on “De 3 belangrijkste inzichten die mij van mijn boulimia af hielpen

  1. Beste Charlie. Ik ben 50 jaar oma van 3 kleinkinderen en ik heb al 12 jaar boulimia. Wat ik ook probeer ik kom er niet vanaf. Ben ook vaak afgewezen bij hulpverlening mede omdat ik ook lijd aan CVS en dwangneurose. Word altijd van kassie naar de muur gestuurd. Ik ben een sterke vrouw maar deze ziekte is zo hardnekkig, het is sterker dan mij en wint het. Ik geef elke dag over, soms wel twee of drie keer. Ik wil er zo graag vanaf want ik ga helemaal naar de klote zo. Sorry voor mijn taal gebruik maar zo voelt het. Wat moet ik doen help
    • Ach M, wat moet dat machteloos voelen als je van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Vaak hangt ook het één samen met het ander en wil je er gewoon mee aan de slag. Linksom of rechtsom. En je hebt alle recht om ook hulp te vragen en krijgen. Heb je een meedenkende huisarts?
  2. Zelf hobbel ik al 12 jaar met eetstoornissen. Het begon allemaal op mijn 10e met AN. Toen ik 17 jaar was begonnen de eetbuien erbij te komen. AN en BN wisselen elkaar continue af. Nu 10 opnames verder, ben ik nog geen steek vooruit gekomen. Momenteel zijn de eetbuien en het overgeven, dus echt de kant van BN, ontzettend aanwezig. Sommige dagen bestaat mijn dag uit niets meer dan het verschrikkelijke cirkeltje van BN. Ik ben bezig met een nieuw traject te starten voor het krijgen van hulp en controle over deze verschrikkelijke eetbuien. Zowel mentaal als fysiek ben ik op. Ondanks de eetstoornissen heb ik mijn studie afgemaakt en functioneer als coördinerend verpleegkundige. Het is net alsof ik iedere dag de marathon ren. Ik wil en ik moet hier echt van af... maar hoe?? Ik weet niet of jij nog tips voor mij hebt?
    • Jeetje Dominique, ik kan me voorstellen dat je na zoveel intensieve trajecten, opnames en begeleiding er moe van bent. Knap dat je desondanks bent blijven functioneren (dat getuigt van gedrevenheid en doorzettingsvermogen), maar dat is inderdaad top sport bedrijven als je zo een dubbelleven leidt. Vanaf een afstand is het moeilijk tips geven. Ik weet niet precies wat je al gedaan hebt, hoe jij als mens in elkaar steekt en wat jou op dit moment precies zou kunnen helpen. Je zou een afspraak voor een startsessie of lucht-je-hart/advies-sessie kunnen maken, dan kan ik wat concreter met je meedenken. Of bespreek je zorgen, twijfels en vooral wat je zou willen bereiken met de mensen met wie je nu bezig bent een nieuw traject op te starten. Heel veel sterkte.
      • Dankjewel voor je reactie! Wat fijn. Ik zou als de drukte achter de rug is graag een lucht je hart sessie willen! (Verhuizen en op vakantie ?) Ondanks alles probeer ik het iedere dag opnieuw, sinds vorige week heb ik geprobeerd een nieuwe start te maken. Minder overgeven en volwaardiger eten. Dit gaat tot nu toe redelijk.. alleen merk ik nu al dat ik veel zwaarder ben als voorheen. Mijn broeken passen nu nog amper.. mensen zeggen het ook. Is dit vocht? Stopt het aankomen? En kan het metabolisme volledig herstellen? Hiervan ben ik echt in paniek aan het raken.
  3. Hi, Ik denk dat ik dit al drie jaar heb, of het echt zo is geen idee. Ik ben elke dag bezig met inderdaad gezond proberen te eten. Vaak eet ik door de weeks weinig tot niks. In het weekend eigenlijk altijd op zondag eet vanaf n uurtje of 5 vaak veel te veel. Oa, chips, popcorn, pizza ect. Het is niet zo zeer dat ik alles op eet wat ik in huis heb maar wel eet ik dus ineens meer dan dat ik de afgelopen dagen gedaan heb. Ook zit ik al drie jaar aan de laxeer pillen om inderdaad Mn eten sneller kwijt te raken. Het geeft mij een geweldig goed gegevoel om bijv na het eten van een paprika gelijk weer naar de wc te moeten en ik weet dat ik het al weer kwijt ben. Ik zit niet 3 volle jaren aan de laxeer pillen dat gaat in periodes. Omdat ik weet dat in sommige situaties het niet Handig of ‘awkard’ Om elke keer naar de wc te gaan. Bijv als ik thuis bij mn vriend ben. Ook krijg ik snel de kriebels als iemand me vraagt om mee uit te gaan of vraag om te uit eten omdat ik dan weet dat ik dam calorieën moet gaan eten. Ik geef we vaak aan toe omdat ik mijn scociale contacten wil onderhouden en het raar zou zijn voor ander als ik die dingen ineens niet meer doe. Ik word er ook oprecht moe van om zo veel bezig te zijn met eten. Elke maandag is voor mij een mnieuwe start’ van mijn ‘dieet’ vandaar dat ik zondag nog ‘mag’ eten. Maar dat gaat dus elke week zo. Kan iemand me tips geven, ik ben radeloos
    • Beste M, wat moet je je ellendig voelen dat eten, diëten en je gewicht onder controle houden je al zo lang in de greep houdt. Mijn belangrijkste advies zou zijn: zoek hulp. Niet alleen omdat het blijkbaar zo'n impact heeft op hoe je je voelt en op je sociale leven, maar ook omdat je niet meer in balans komt (noch lichamelijk noch geestelijk), zelfs je gezondheid schaadt als je bezig blijft met periodes van niet eten, van overeten en laxeren. Verder belangrijk advies m.b.t. je gebruik van laxeermiddelen. Stop hiermee (in overleg met je huisarts). Het gebruik van laxeermiddelen lijkt een goede oplossing, maar is ronduit gevaarlijk voor je gezondheid: risico op nierbeschadiging en beschadiging maag- en darmwand, uitdroging, vervelende bijwerkingen (buikkrampen, misselijkheid, huiduitslag, duizeligheid). Bovendien hebben ze waarschijnlijk niet het effect dat jij hoopt. Ze hebben namelijk géén effect op het eten in je maag, dunne darm en rest van je spijsverteringskanaal. Ze zorgen er alleen voor dat voeding minder lang in je dikke darm blijft. Maar juist in je dikke darm worden vitamines en mineralen opgenomen in je bloed. Het lichaam kan deze stoffen zelf niet aanmaken. Dit laatste stuk van je spijsvertering is dus heel belangrijk. Doordat je laxeermiddelen gebruikt, ontstaat een tekort aan deze essentiële stoffen en daardoor raak je nog verder uit balans. Een ander effect van laxeermiddelen is dat je vocht gaat uitscheiden. Daardoor lijkt het alsof je lichter wordt, maar je gewichtsverlies bestaat voornamelijk uit vocht. Hierdoor droog je dus uit wat erg ongezond is. Dus in feite richten laxeermiddelen vooral schade aan. Overleg met je huisarts hoe je veilig kunt stoppen met laxeermiddelen of kunt afbouwen. Belangrijk zijn in ieder geval: vezelrijk en gezond eten, voldoende drinken, bewegen, voldoende gezonde vetten gebruiken (maken je ontlasting soepeler), de tijd nemen voor het toilet en gebruik maken van gebroken lijnzaad en/of lijnzaadolie om obstipatie (verstopping) te voorkomen of op te lossen. Ik heb ooit zelf veel te lang zelf aangemodderd met mijn eetprobleem. Ik zou er waarschijnlijk veel eerder vanaf gekomen zijn als ik hulp had gezocht. Dus mijn advies: zoek hulp (via de huisarts, via een overzicht van hulpverleners op de site van Buro Puur of bij mij.
    • Beste M, volg alsjeblieft de adviezen van Charlie op. Je moet echt hulp zoeken hierbij, de huisarts is een goede eerste stap. Je verdient het om met andere dingen bezig te zijn dan eten en gewicht, dingen die jouw leven ECHT verbeteren. Mogelijk dat je ook je idee van wat 'gezond eten' is compleet moet veranderen. Niet eten is niet gezond. Laxeren is niet gezond. Elke DAG eten en dan voedsel waar je lichaam iets aan heeft is echt een M U S T. Heel veel sterkte.
  4. Beste Charlie, bedankt voor de tips. Ik kamp nu zelf ongeveer een jaar met eetbuien en overgeven. Ik ben me bewust van de nadelen maar na een wijntje op kan ik mezelf gewoon niet inhouden om niet te snacken. 1 koekje wordt al gauw een hele zak + alles wat ik kan vinden. Wat deed jij als je de drang naar een eetbui op voelde komen? Ik ben van plan as maandag bij de dokter op te biechten dat ik last van eetbuien heb maar wil nog geen professionele hulp. Ik wil het eerst zelf echt proberen. Denk je dat het zonder professionele hulp ook mogelijk is om er vanaf te komen? groetjes tess
    • Hi Tessa, wat goed dat je van de week naar de huisarts gaat om het te bespreken. Dat is al een eerste moedige stap. Zelf van je eetbuien afkomen is over het algemeen veel lastiger dan als je hierbij professionele hulp krijgt. Met hulp van iemand die weet wat het is en hoe je hiervan af kunt komen, kun je veel eerder en ook duurzamer de omslag maken. Vaak blijf jezelf in je eigen kringetje (dat je soms al 1.000-en keren hebt gelopen) rond draaien en kom je er niet gemakkelijk uit. Mijn advies zou zijn: zoek hulp. Met betrekking tot je concrete vraag rondom eetbuien, kan ik niet een eenduidig antwoord geven. Eetbuidrang bouwt zich immers op gedurende de dag. Er zijn verschillende sleutels voor succes om hiervan af te komen. 1. Voorkom fysieke eetbuidrang door regelmatig, waardevol (gezond) en voldoende te eten. 2. Zorg voor voldoende ontspanning en oplaadmomenten gedurende de dag. Dit vergroot je weerbaarheid en energieniveau. 3. Als je onrustig bent, ben je eigenlijk ontoerekeningsvatbaar. Dan eten, vraagt om meer. Dus ben je gespannen, onrustig of emotioneel, kies dan niet voor eten, maar voor iets waarvan je weer in je lichaam en tot jezelf komt. Je kunt ook mijn wandelmeditatie of tips uit mijn gratis e-boek dan gebruiken.
  5. Hallo Ik kamp al heel lang met AN en BN, nu vooral opnieuw BN; het 'verschil' met veel anderen met BN is dat ik erg veel ondergewicht heb (van nature nogal een snel metabolisme en stress gaat op de darmen); heb je extra tips voor herstel wanneer dat bijkomen echt wel belangrijk is, ook al neig na naar overeten en overgeven?
    • Hi S, ik vraag me af of een voedingspatroon advies hier je gaat helpen. Het belangrijkste is namelijk dat je de onderliggende reden van je overeten en overgeven ontdekt en repareert en dat je andere manieren vindt om met jezelf en ingewikkelde dingen in het leven om te gaan. Als het daarnaast gaat om een goed passend voedingspatroon, zou ik zeggen ga naar meer vijf tot zes kleine maaltijden per dag in plaats van drie grote en wat tussendoortjes. Volg verder de regels die ik ook in dit blog aangeef (eet alle maaltijden, zorg voor een eiwitrijk ontbijt, eet voldoende en voeding die je lichaam werkelijk voedt - dus zo puur en onbewerkt mogelijk). Maar wil je het echt zeker weten, dan zou ik bij een natuurvoedingsdeskundige of diëtiste langsgaan voor een advies op maat. Kortom: ga fysieke eetbuien tegen door goed te eten - en - ga aan de slag met de onderliggende problemen.
  6. Ik had BED (eetbuistoornis) en ben uiteindelijk in behandeling gegaan bij Amarum. Ik had het niet verwacht maar ik ben er ECHT, ENORM van opgeknapt. Heb nu eindelijk het gevoel dat ik weet hoe ik met eten om moet gaan. Houvast gekregen. Ik kan me nu opeens WEL aan een eetplan houden. Ik heb bijna geen eetbuien meer en als ik ze heb zijn ze veeeeel beperkter qua hoeveelheid eten dan voorheen. De sleutels die ik daar kreeg zijn: je moet GENOEG eten (gemiddeld persoon moet iets van 2000 kcal per dag eten), je moet regelmatig eten (3 maaltijden en 3 tussendoortjes per dag), en je moet als het mis gaat daar aandacht aan geven middels het schrijven van een zogeheten G-schema (Gebeurtenis, Gedachten, Gevoelens, Gedrag, Gevolgen - dit is via Google te vinden). Daarbij noteer je wat de situatie was, wat je dacht (en hoezeer je die gedachte ook geloofde), wat je voelde, wat je deed, wat de gevolgen waren (negatieve EN positieve), en wat je een volgende keer anders kunt denken / doen en wat daar dan de gevolgen van zullen zijn.
    • Hi Jessica, wat ontzettend fijn dat je hiermee de sleutel hebt gevonden die werkt en dat je deze met ons wilt delen. Dat is ook exact mijn ervaring en hoe ik werk. Regelmatig, waardevol en voldoende eten. En onderzoeken wat er schuil gaat onder de keren dat het misgaat en daarvoor een oplossing zoeken. Hierbij trouwens een link naar het G-schema. Je hebt zelfs ook een app die je hierbij kan helpen.
  7. hoi Sandra je bent niet de enige. ik kamp nu 26 jaar lang met eetstoornisse en heb gemerkt dat met name boulima lichamelijk ook heel erg verslavend is. ik ben ook enigszins de wanhoop nabij inmiddels..
    • Dat is een lange tijd Alexandra, ik snap je wanhoop. Tegelijkertijd is hoop datgene dat maakt dat je toch iedere keer weer kunt opkrabbelen. Weet dat je ook na 26 jaar het roer om kunt gooien. Iedere stap die je zet op weg naar herstel is een stukje van de puzzel. Totdat de puzzel wel compleet is en je je boulimia af kunt sluiten. Dus blijf proberen. Linksom of rechtsom. Houd moed. Ik weet dat het mogelijk is.
  8. Ja ik ben al heel lang op het punt dat ik geen boulimia meer wil. Mijn gebit gaat er ook aan. Ik leef er nu ruim 20 jaar mee en ik kom niet tot het punt dat ik het helemaal los kan laten. Ik begin de hoop op volledig herstel op te geven en maar te accepteren dat dit is wat het is. Beter wordt het blijkbaar niet. Maar ergens zit nog steeds een sprankje hoop. Als ik jouw blog lees dan voel ik dat er toch nog ergens een uitweg is. Alleen hoe??? Ik ken ook niemand (of lees nergens) over mensen die er al net zo lang als ik last van hebben en toch genezen zijn..... Kan het nog????
    • Ik kan me voorstellen dat je dan denkt de moed op te moeten geven. Dat dit is wat het is. Dat je er maar mee moet leren leven. Toch heb ik in mijn leven geleerd dat er altijd een andere weg mogelijk is. Een nieuwe route die je tot nu toe nog niet had ontdekt. Een vonkje ergens diep van binnen dat maakt dat je opeens een wending in je leven kunt maken. Of zelfs moet maken van jezelf omdat je er zo klaar mee bent. Je bent niet de enige die al zo lang worstelt met boulimia. Verbetering en herstel behoren tot de mogelijkheden, ook als je al zo lang gevangen hebt gezeten in je eetstoornis. Misschien heb je tot nu toe niet de sleutel gevonden die je nodig hebt. Denk erover na ook over wat je zou willen. Je kunt kijken hoe je je leven met boulimia zo leefbaar mogelijk kunt maken of hoe je de kanteling naar herstel kunt maken. Mocht je een keer willen klankborden, dan ben je van harte welkom.
  9. Hele mooie blog! Knap dat je deze inzichten hebt gekregen. Ik kan me goed voorstellen dat deze inzichten ervoor zorgen dat je de stap gaat maken om de eetstoornis los te laten. Liefs
  10. Ik herlees je artikel. Ik vraag me af: hoe kun je gaan dromen van een toekomst zonder eetproblemen als het je relatie met eten altijd al verziekt is geweest en je nog nooit een normaal gewicht hebt gehad? En hoe verhoudt naar jouw idee bulimia zich tot de eetbuistoornis? Mijn indruk is dat bulimia méér nadelen geeft... dus ook méér motivatie om te stoppen?
    • Hi Jessica, Ik kan me voorstellen dat dat lastig lijkt als je nog nooit een normaal patroon hebt gehad. Dromen is gelukkig iets dat je als mens kunt zelfs als je nog nooit eerder zoiets beleefd hebt. Dromen over de inrichting van je huis of kamer, dromen over vakanties en dankzij dromen over landen op de maan is dat ook werkelijkheid geworden. Wist je dat het trouwens helpt je hoofd rechtop te houden en wat om omhoog te kijken als je wilt dromen? Probeer t maar eens uit. Wat ook kan helpen is kijken hoe andere mensen met eten omgaan en voor jezelf bepalen wat jij hiervan ook zou willen en wat niet. Tja en boulimia of eetbuistoornis. Bij beiden geldt dat je het en misschien ook wel jezelf flink zat moet zijn om de knop om te zetten. Zolang je huidige gedrag je nog te veel oplevert wordt het lastiger. Een scherp doel (droom) voor ogen hebben helpt dan absoluut. Lees ook blog "De kracht van de hefboom" https://www.vrijvaneetstoornis.nl/de-kracht-van-de-hefboom/
  11. Lees nu pas voor het eerst deze blog en momenteel erg toepasselijk. Het gaat echt goed met me momenteel. De eerste stap van deze blog is voor mij al weer lang geleden zit nu echt in het tweede. NORMAAL eten hoe doe je dat ook al weer. Ik eet nu een stuk beter (vind een volledige avond maaltijd soms best lastig) en voel me er ook goed bij en durf ook gewoon 'alles' te eten en echt waar zonder spijt! (Wist niet dat dat ook nog kon) En durven dromen dat is nog lastig maar ik doe het zeker en dat geeft echt kracht. En gewoon niet meer terug kijken dat is wat mij echt heeft geholpen. Leef nu en naar de toekomst en leef niet in het verleden dat is geweest en niet meer te veranderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *