25 nov

De 5 belangrijkste oorzaken waardoor je zo verlangt naar lekkers of een eetbui als er niemand in de buurt is

Illustratie bij blog Waardoor verlang je zo naar lekkers of een eetbui als er niemand in de buurt is?

Hoe kan het toch dat als we alleen zijn of ons onbespied wanen, opeens gaan snoepen of een eetbui krijgen? Wat is de logica van die drang? Leer meer over de belangrijkste oorzaken en die ene vraag die helpt er anders mee om te gaan.

.

Ken je dat?

Dat zodra je collega’s uit het zicht of naar huis zijn, je plots toch een grijp doet in de snoeppot die de hele dag al staat te lonken.

Of dat je onderweg naar huis direct denkt aan lekkere dingen die je kunt scoren bij benzinepomp, supermarkt of op het station.

Dat je als je partner even naar boven gaat, snel en stiekem iets lekkers in je mond stopt. Een restje van de maaltijd, een koekje, snoepje, plakje kaas of wat dan ook.

Of dat eet(bui)plannen steeds definitievere vormen aannemen in je hoofd zodra je weet dat je partner of huisgenoot een avond of paar dagen weg is.

 

Wat zijn de belangrijkste oorzaken?

Wat zijn nu eigenlijk de belangrijkste oorzaken van dat verlangen naar lekkers als we ons onbespied of alleen wanen? Waarom komt het juist dan zo nadrukkelijk naar voren? De gedachtes, het verlangen, de zin en het enthousiasme voor lekkers. En de bijna onvermijdelijkheid dat het hoe dan ook gaat gebeuren. Dat pas als het lekkers op is, voelt als klaar of afgevinkt.

Ook met de mensen die ik begeleid, komt het gesprek vaak op dit fenomeen: de snaaidrang als er niemand in de buurt is. Fijn om eens op een rijtje te zetten, waar dat mee te maken heeft.

 

1. Sociale controle valt weg

Allereerst gebeurt er iets met ons als sociale controle weg is en we geen rekening hoeven houden met anderen. Doordat we sociale wezens zijn, stemmen we ons de hele dag af op anderen en wat zij van ons zouden kunnen vinden. We passen ons aan, houden ons in en doen dan niet altijd wat we zelf het liefste zouden willen doen of laten. Als sociale controle dan wegvalt, poppen alsnog eigen verlangens en behoeftes op die je onderdrukt had. Het gezegde ‘Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel’, is er niet voor niets. Als er geen ander in de buurt is, ontstaat ruimte voor ons eigen feestje. Zonder concessies.

Bijvoorbeeld: als je jezelf in gezelschap steeds inhoudt en voordoet als voorbeeldige, gedisciplineerde eter. Nee hoor, ik hoef niet. Taart sla je af, stokbroodjes en bitterballen laat je voorbijgaan en je eet nauwlettend minder dan alle anderen. Geweldig voorbeeld hoor! Pas als je thuiskomt, voel je opeens honger, merk je dat je onbevredigd bent en voel je je tekortgedaan. Niet zo raar dat je dan thuis alsnog voor de bijl gaat.

 

2. Als je alleen bent kun je kiezen wat je zelf wilt

Met het wegvallen van sociale druk, ontstaat ook het besef dat je als er niemand in de buurt is, kunt kiezen wat je zélf wilt. Je hoeft immers geen rekening te houden met de ander. Dat kan op allerlei gebieden. Die kleding aan die jij zelf fijn vindt. Die serie of film kijken waar jij van houdt maar die ander niet. Alleen dat opruimen waar jij je aan stoort en voor de rest de boel de boel laten. Extra laat of juist extra vroeg naar bed.

En ook eten en drinken waar jij zelf zin in hebt. Die dingen die je echt lekker vindt. Zo kan mijn lief zich, als ik weg ben, soms enorm verheugen op kant-en-klare diepvriessaté uit zo’n plastic zakje. Ik vind dat mega vies en ranzig, maar hij geniet ervan. Ikzelf ga op zo’n alleen-avond graag vroeg naar bed met een boek. Kaarsjes aan, een lekkere pot thee of glaasje wijn, wat knabbeltjes erbij en ik geniet.

 

3. Eten verdrijft oningevulde tijd, verveling én je alleen voelen

Niemand in de buurt hebben kan ook tegenovergestelde reacties oproepen dan vrijheid en jezelf willen verwennen. Dat je je juist onthand voelt, niet weet waar je zin in hebt of juist geen zin hebt in dingen die nog moeten. Dat je je verveelt of eenzaam voelt. Of je gevangen voelt als je niet weg kunt omdat de kinderen boven liggen te slapen. Dan kan eten een aangenaam lekkere bezigheid zijn én troostend of verdovend werken.

 

4. Moe, vergeten voor jezelf te zorgen of verleiding

Ten slotte kan het verlangen naar comfort food ook te maken hebben met andere dingen. Misschien had je een vermoeiende dag, heb je te weinig gegeten of te weinig oplaadmomenten gehad. Als dan ook nog eens je koelkast leeg is en je te moe bent om nog een goede maaltijd te organiseren, is de verleiding van lekkers extra groot. Zeker als er niemand thuis is en je enorme behoefte hebt aan ontlading of een beloning ter compensatie van deze dag.

 

5. Drang wordt versterkt door verleidelijke gedachtes

Realiseer je trouwens ook hoe verleidelijke gedachtes je aanzetten tot eten op dit soort momenten. Gedachtes als Nu kan het (nog), Je hebt het verdiend, Iedereen eet toch wel eens wat lekkers, Het is nu toch al verpest of Geef maar toe, dan heb je het maar gehad.

Innerlijke gedachtes of eetstoornis-stemmen die ons verleiden of erin proberen te luizen. Gericht op korte termijn genieten, maar schadelijk voor onszelf en ons zelfvertrouwen op de langere termijn. Verleidelijk, maar vooral misleidend.

 

Wat is nu eigenlijk het vervelendst?

Eigenlijk is lekker eten op momenten dat er niemand in de buurt is, helemaal oké en absoluut normaal. Genieten hoort bij het leven en jezelf verwennen dus ook.

Het wordt alleen vervelend als die momenten je steeds vaker in de greep krijgen. Dat de drang naar lekkers altijd opduikt als je alleen bent. Je stiekem steeds meer verlangt naar alleen-tijd om te kunnen eten. De ander bijna wegkijkt. En dat je, terwijl je diep vanbinnen weet dat het niet klopt, toch door blijft eten en de grip verliest.

Ik noem dit vaak ‘oneigenlijk gebruik van eten’. Het gaat immers allang niet meer om genieten of je lichaam voeden, maar om een niet te stoppen drang.

En die gaat gepaard met gevoelens van schaamte en walging, zelfkritiek, piekeren, een opgeblazen gevoel, slecht slapen en zorgen over gewicht, gezondheid en imago. Je zou er zo weer om gaan eten!

 

Hoe leer je (weer) genieten van momenten dat er niemand in de buurt is?

Misschien het belangrijkste om weer te kunnen genieten van alleen-tijd is allereerst beseffen dat je nu even niet hoeft af te stemmen op een ander. Dit is me-time. Jouw tijd waarin je kunt doen en laten wat jij wilt. Op jouw eigen manier.

Overdenk eens hoe jij deze momenten voortaan anders in zou willen vullen.

Voeg dan één element toe: de belangrijkste vraag om jezelf te stellen.

Stel je eens voor dat eetdrang helemaal niet zou bestaan op de hele wereld. Nergens. Wat zou je dan doen op deze tijd-voor-jezelf-momenten?

Zijn je collega’s uit de buurt, dan kun je dus ook zingend en swingend door het pand (als je er zin in hebt). Of juist lekker theatraal zuchten, steunen en klagen over wat dan ook. De muziek even keihard aanzetten. Lekker achterover met je benen op je bureau. Of hardop tegen jezelf pratend die to-do lijst afwerken: go-go-go. Even knallen en vroeg naar huis.

Reistijd is me-time op z’n best. Afhankelijk van je vervoermiddel, heb je mogelijkheden. Dit is jouw moment. Met een podcast op, muziek op tien, keihard meezingen of juist luisteren naar de stilte of rustgevende muziek. Loslaten waar je vandaan komt, de kracht voelen van het stuur in je handen, de grond onder je voeten of fietstrappers. Of voelen dat je op een stoel zit en gedragen wordt naar je volgende bestemming.

Een avond alleen thuis? Dan kun je precies die dingen doen die jij fijn vindt, maar je partner niet. Je eigen muziek, je eigen series, je eigen liefhebberijen, eindeloos bellen met wie je wilt bellen, je eigen eetvoorkeuren, je eigen bioritme. Je kunt zelfs om de havenklap beslissen om wat anders te doen als je geen zin meer hebt in wat je was begonnen. Deze tijd is voor jou. Doe wat je werkelijk goed doet of waar je blij van wordt.

Geeft het al wat beeld?

De belangrijkste vraag

De belangrijkste vraag is dus: “Wat zou ik doen als eetdrang niet zou bestaan en ik alles mag doen op mijn eigen manier?” Daarmee geef je jezelf de belangrijkste tips om mee aan de slag te gaan.

Ik ben benieuwd wat het je oplevert. Laat het vooral weten.

Wil je meer inspiratie, lees dan deze blogs:

3 thoughts on “De 5 belangrijkste oorzaken waardoor je zo verlangt naar lekkers of een eetbui als er niemand in de buurt is

  1. Bedankt Charlie! Ik herken me hier helemaal in ... heb ook je boek gekocht en maak zelfs te weinig tijd om erin te lezen, écht te weinig me-time. Ik besef het dikwijls achteraf
    • Ja Katrien, dat is heel vaak dat we het pas achteraf doorhebben. En op de momenten zelf lukt het niet om nog te bedenken wat we willen. Daarom is het zo behulpzaam om op een helderder moment te bedenken wat we zouden willen. Vooruit te denken. Stel dat je nu op dit moment stil staat hierbij? Om wat voor situaties gaat het dan bij jou? En welke ideeën komen dan bij je op van wat je leuker zou vinden om dan te doen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *