Er moet meer gezucht worden

Hèhè….terwijl ik uit de trein stapte begon het al. Nee, zelfs in de trein was het al gaande…. en bij het uitstappen ……..en helemaal tijdens het wandelen. Hèhè…..in het bos ….over de hei ……langs zandverstuivingen……op het bankje tijdens een boterham. Wat was er aan de hand? 

.

Iedere 10 minuten een zucht

Tja, wat gebeurde er? Ik liep samen met m’n lief de NS-Utrechtse Heuvelrug-wandeling van Driebergen-Zeist naar Maarn. En zo’n iedere 10 minuten slaakte ik een zucht. Niet een klein zuchtje. Geen pfff, geen huh, maar een luid en duidelijke, ongegeneerde, ongecensureerde hèhè. Waarbij m’n zucht niet alleen vanuit m’n longen kwam, maar compleet vanuit m’n buik. Misschien zelfs vanuit m’n tenen. Hèhè.

Bij elke zucht leken m’n m’n schouders een paar centimeter te zakken. Bij elke zucht werd m’n hoofd leger en lichter. En bij iedere zucht viel me meer op. Ik rook de sparren waar we langs liepen, de vochtige bladeren op de grond. Ik hoorde de vogels fluiten, de spechten tikken en voelde wind en zon op m’n huid. Hèhè. Bij iedere zucht verdwenen zorgen en moeilijke gedachten en werd ik meer mezelf. Gewoon zoals ik ben. Vrolijk, licht, speels en nieuwsgierig.

Dat was er weer één

Eerst had ik niet eens door dat ik het deed. Maar hoe meer ik het door had, hoe meer lol ik in het zuchten kreeg. Zei dan tegen m’n lief “Dat was er weer één”. Onze wandeling was zo’n 14 kilometer dus dat is best een pittig aantal uur wandelen. Zeker met zo’n zuchtende vrouw naast je. Maar m’n lief had geen klachten en begon op een gegeven moment zelf ook lekker te zuchten. Geen hèhè, maar op zijn eigen ‘huh’-zuchtmanier. Ja, we zijn wel een gezellig stel…….haha (ook lekker na al die hèhè’s).

Ik kan me voorstellen dat je je nu afvraagt “Was het wel leuk die wandeling?” of “Hebben jullie het wel gezellig samen?”. Op beide vragen kan ik volmondig ja zeggen. Ik hebt de liefste lief die ik me kan wensen en de wandeling was goddelijk heerlijk. De wandeling was zelfs mijn idee omdat ik enorm de behoefte had om naar buiten te gaan en mijn lijf te voelen. Maar dat het zo lekker zou zijn om te zuchten, dat had ik van tevoren niet bedacht.

Laten we meer zuchten

Hoe dan ook, ik roep hierbij iedereen op om meer te zuchten.  Hoe meer hoe beter. Gewoon lekker luidruchtig, met heel je hebben en houden ‘zuchten’. Als je moe wordt van je zelf of juist van een ander. Als je iets dwars zit. Als je vol opgekropte emoties zit. Als je (schoon)moeder weer eens iets lulligs heeft gezegd. Als je iets verprutst hebt. Als je een zware week hebt gehad of juist als je helemaal niets van dit alles hebt. Gewoon zuchten. Hou je niet in. Gooi het eruit.

Het is niet voor niets dat ze zeggen “Een zucht geeft lucht aan een hart vol smart”. Maar misschien is deze zelfs beter: “Ik zucht dus ik besta”.

Ontdek je ultieme zucht

O ja, experimenteer vooral met wat voor jou het beste werkt. Als ik zucht, adem ik diep in door mijn neus en dan komt mijn hèhè er voluit achteraan. Maar misschien vind jij het lekkerder om hèh, hee, huh of pff te zuchten. Of zelfs ook nog je tong erbij uit te steken, dan wordt het meer een soort ‘pfluh’. Ontdek wat jou het meeste oplucht en have fun

Deel je ‘zucht-experience’

Ik ben super benieuwd wanneer en waarover jij nou eens heerlijk heb zitten zuchten en wat jou ultieme zucht-beleving is. Leuk als je ervaring deelt in het reactieveld hieronder.

Ook leuk in dit kader “Muziek om te huilen” – Een hele lijst met tranentrekkers om lekker bij te janken. Dat lucht ook op.

.