06 mrt

Liever onverdoofd door het leven

Afbeelding bij blog Liever onverdoofd door het levenKoningsdag 2019. Ik kom buiten na de film Dirty God. Een rauw en kwetsbaar verhaal over een jonge vrouw die verminkt na een zuuraanval haar leven weer moet oppakken. En tegelijkertijd het verhaal van debuterend actrice Vicky Knight die voor het eerst in haar leven steeds meer blootgeeft van zichzelf en haar door brandwonden getekende lijf. Ik ben er stil van.

 

Nog knipperend met m’n ogen van het zonlicht buiten, leun ik over de leuning van de Oude Gracht in Utrecht. Ik kijk naar sloepen die geruisloos door het kabbelende water varen met oranje uitgedoste feestvierders, druk pratend, een drankje in de hand. Ik observeer en voel tranen opborrelen.

 

.

Verdoving en vergetelheid

Hoe ingewikkeld moet het zijn om zo op te vallen met je verminkte uiterlijk. Hoe om te gaan met schrik en afschuw in ogen van omstanders? Met harde en confronterende opmerkingen?

Hoe moet je omgaan met je eigen gevoelens, onbegrip en afschuw iedere keer als je in de spiegel kijkt. Hoe begrijpelijk is het ook om dan verdoving en vergetelheid te zoeken in drank, drugs en nachtleven. Om vervolgens te moeten voelen dat het probleem daarmee niet weg is.

Ook ik zocht jaren verdoving en vergetelheid. Door vooral niet stil te staan bij mijn gevoelens van eenzaamheid of overprikkeling, maar hard te werken. Door me sterker voor te doen dan ik ben en uit te stralen dat ik niemand nodig had. Door eetbuien, braken en diëten in te zetten als tranquillizers en afleidingsmanoeuvres voor wat er werkelijk aan de hand was.

Het bleek niet de oplossing. Met de verdoving van mezelf verdwenen namelijk niet alleen nare gevoelens, maar ook de fijne. Ik voelde ook steeds minder verbinding, geluk en liefde.

 

Onverdoofd

Herstellen van een eetstoornis gaat om leren leven met jezelf en de pijn, eenzaamheid, verwarring, paniek, schaamte en angst die leven met zich meebrengt. Onverdoofd.

Na het achter me laten van diëten, eetbuien en braken heb ik pas echt leren voelen. Onverdoofd voelen hoe ik me voel. Vrolijk als de zon schijnt. Narrig als ik gestrest ben of ergens niet uit kom. Eenzaam op z’n tijd. Paniekerig. Chagrijnig. Als een hoopje ellende huilend en mezelf wiegend in een hoekje op de grond tijdens m’n scheiding. Maar ook momenten dat ik tot tranen geroerd zielsgelukkig kan zijn. Met m’n lief, aan tafel discussiërend met onze kinderen, door kunst, een film, gesprekken, een prachtige sterrenhemel en zo veel meer.

Pas als je onverdoofd de pijn van het leven en jezelf kunt accepteren, ontstaat er ruimte om werkelijk liefde en geluk te laten binnenkomen. Je kunt namelijk niet eenzijdig verdoven.

Mijn tranen aan de Oude Gracht zijn niet alleen om de film. Het zijn ook tranen van een diep geworteld besef van aanwezig willen blijven. Van het leven willen voelen. Zowel de rauwheid en pijn als vreugde en geluk. Onverdoofd. Ik zou niet anders meer willen.

Meer lezen over actrice Vicky Night die werkelijk heeft moeten leren leven met brandwonden en pas na vijftien jaar haar lichaam durfde tonen, lees dan dit interview met haar in de Linda.

13 thoughts on “Liever onverdoofd door het leven

  1. Dank je wel lieve Charlie. Verdoofd door het leven gaan, is voor een periode zoveel fijner en makkelijker dan alles toe te laten. Tot je snuffelt aan het niet meer verdoofd zijn en aan alles wat dat oplevert. Dat is een point of no return. Maar dan begint het echte werken pas. Ik snuffel steeds vaker en hoop dit uiteindelijk volop te kunnen gaan ruiken, zònder eetbuien.
    • Zo is het Anke, als je er eenmaal aan geroken hebt, dan heb je door dat dat de weg is. Niet gemakkelijk. Soms pijnlijk, verdrietig, frustrerend. Maar zo moedig en helend. En zo recht doen aan wat er binnenin je zit. Mae West zei hierover: "I never said it would be easy, I only said it would be worth it".
  2. Ik vind het heel lastig om te ontdekken wat ik echt fijn vind om te doen. Bij mij kan het soms zo snel weer de stress meter omhoog schieten. Waardoor het gewoon makkelijker is om het snel te gaan verdoven met eten. Ik wil er wel achter komen waar ik echt rust in kan vinden maar eigenlijk ben ik mezelf kwijt daarin. Ook omdat ik liever altijd maar door draaf en niet stil wil/ durf te staan. Hoe zijn jullie er achter gekomen wat je goed doet op zo’n moment?
  3. Mooi! Merk helaas dat ik zo ver (nog) niet ben. Momenteel beetje lastige periode en merk dat ik dan toch weer even wat momenten verdoof door eten, niet te hoeven voelen. Al heb ik ook echt al een paar duidelijke en bewuste voel momenten gehad. Pffff blijft lastig!
    • Het is ook ingewikkeld. Mij hielp het om op lastige momenten extra lief voor mezelf te (leren) zijn door andere kleine dingetjes te doen die me een fijn gevoel geven. Zoals lekker in een warm bad met oranjebloesem, lavendel of amandel badolie van Kneipp, een pot Rituals bodylotion voor mezelf kopen, een schoon bedje maken en dan kaarsjes aan en met een lekker boek en kopje thee daar heerlijk in gaan lezen, dat soort dingen. Heb jij ook van die fijne rituelen die jou kunnen helpen?
      • Ik heb nu als ik me onrustig en/of angstig voel heel erg de neiging lekker onder de douche te gaan lekker met Rituals schuim of met een kop thee of koffie naast me en een boek in m'n bed te kruipen. Overdag als oplossing naar buiten te gaan en even te wandelen dus er zijn nu wel afleidingen die ik toepas en dat geeft een goed gevoel. Ga steeds meer merken hoe het anders kan, gevoel toelaten en accepteren dat het er is.
  4. Hoi Charlie, Prachtige blog! Dat is alles wat ik erover kan zeggen... Wat een fantastisch initiatief, die cursus voor ervaringsdeskundigen! Heel veel succes voor jou en de deelnemers! Groetjes M

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *