Zomerpaniek – Hoe overleef je de zomer met een eetstoornis? 10 Tips
Zomer. Zonnig weer en de terrassen zitten vol. Overal mensen: op boten, fietsen, in parken, op het strand, in de stad. Glazen rosé en bier. Hapjes, picknickmanden, barbecues. Het buitenleven. Iedereen lijkt te genieten, maar is dat ook zo? De zomer, een plezier voor heel veel mensen. Maar paniek voor mensen met een eetstoornis. Zomerpaniek.
.
Zomerpaniek
Hoe kan het dat je zo weinig kunt genieten van de zomer als je een eetstoornis hebt? Het is toch lekker weer? Iedereen is toch vrolijk? Er zijn toch allemaal heerlijke en leuke dingen te doen als festivals, concerten, straattheater? Je hebt lekker vrij en kunt toch alles doen wat je wilt? Samenzijn met vrienden of familie? Op vakantie naar een geweldig land? Ja, dat kan allemaal en toch slaat de paniek je om het hart als je een eetstoornis hebt. Want in de zomer lijkt het of je de controle helemaal kwijt bent.
- Je eet niet op de tijden dat je normaal eet.
- Je bent opeens 24/7 onder andere mensen die, als ze weten dat je een eetstoornis hebt, ook nog op je gaan zitten letten.
- Je bent uit je dagelijkse ritme: geen school, niet aan het werk, niet thuis, een andere omgeving, andere mensen, een ander klimaat, etc.
- Je gaat vaker uit eten of eet andere dingen dan je normaal zou willen en durven eten.
- Er komen heel veel impulsen op je af van de mensen om je heen en alles wat je zou kunnen doen op een dag.
- Je normale sport, dans, beweging kun je niet uitoefenen omdat je ergens anders bent of dat je sport- of dansschool dicht is.
- Etc.
De zomerperiode lijkt dus in niets op je normale leven in de rest van het jaar. Je normale leven waarin het al voldoende kracht en energie kost om te leven met je eetstoornis of het herstellen hiervan. Om jezelf en je eet- en leefgedrag onder controle te houden. In de zomer lijkt het ineens of je alle controle kwijt bent en dan slaat de zomerpaniek toe. Paniek omdat je je steeds dikker voelt worden van al dat chillen, de drankjes of van het eten dat je naar binnen werkt of denkt te moeten eten omdat anderen dat van je verwachten. Paniek en stress omdat je bang bent voor eetbuien of juist omdat je nu geen gelegenheid hebt tot eetbuien of compenseren. En zo is genieten van de zomer niet echt aan de orde.
Hoe kun je de zomerpaniek de baas? 10 tips om te kunnen genieten van de zomer.
Wat kun je doen om de zomerpaniek de baas te zijn? Hoe kun je ook in de zomer de regie over je eigen leven pakken? Hoe kun je ook als je een eetstoornis hebt, genieten van de zomer? Hieronder 10 tips:
1. Het is jouw leven en jouw vakantie.
Neem de regie voor wat jij wilt.
2. Plan momenten voor jezelf
Het is niet niets om 24/7 onder andere mensen te moeten zijn. Zeker als je een eetstoornis hebt, ben je gevoelig voor invloeden van anderen en je omgeving. Voor de verwachtingen van andere mensen, voor impulsen die op je afkomen. Bescherm jezelf hiervoor door iedere dag één of meerdere keren een moment voor jezelf te nemen. Ga in je eentje een stuk wandelen, ga op een rots uitkijken over zee, luister een muziekje of een meditatie, ga in een hangmat liggen of doe iets anders waar jij rustig van wordt en van geniet.
3. Vaar je eigen koers ook qua eten
Je hoeft niet te eten wat anderen eten. Je hebt altijd een keuze.
4. Richt je daarop waar jij invloed op hebt
Er zijn heel veel dingen waar je geen grip op hebt in de vakantie (het weer, de mensen met wie je bent, soms de locatie of waar je moet eten, etc.). Het heeft geen zin om je daarop te richten en daarvan te balen. Je verandert er toch niets aan. Richt je daarop waar je wel invloed op hebt (wel of niet meedoen aan activiteiten of uitstapjes, rustmomenten voor jezelf, wat je eet en hoeveel, wat je doet en wat niet, etc.)
5. Genieten van barbecue met een eetstoornis
Barbecue, zomereten bij uitstek maar o zo lastig als je een eetstoornis hebt (vet, vlees, zwaar). Relax. Eet gewoon wat voor jou goed voelt. Kies wat jij lekker vindt en laat (als je het niet leuk vindt om zelf te barbecueën) anderen voor jou het vlees of vis grillen. Gruwel je helemaal van vlees of vis, maak dan eens een “watermeloen-steak” (heerlijk met gerookt paprikapoeder) en zorg dat je voldoende salade en brood/pasta/rijst erbij eet om jezelf goed te voeden.
6. Denk mee over wat er op tafel komt
Koken jullie zelf? Zorg dan dat je meedenkt over de maaltijd, zelf kookt of meebepaalt wat er op tafel komt. De anderen hebben vaak geen idee hoe belangrijk het voor jou is om grip te hebben op je eetgedrag en hoeveel rust het je zal geven als je invloed hebt op wat er op tafel komt. Een gezonde en vooral lekkere maaltijd is voor iedereen fijn.
7. Bepaal je eigen vakantie-ritme
Voel jij je het beste met een vast dagritme? Bedenk dan voor jezelf hoe je dit in kunt bouwen. Ik doe ook op vakantie meestal iedere ochtend mijn yoga-oefeningen. Hiervoor sta ik eerder op dan anderen en doe buiten yoga (op een balkon, op het strand, op een rots). Heerlijk rustig begin van de dag. Bedenk voor jezelf wat jou voor jou fijne dingen zijn om iedere dag toch op een bepaald moment te doen en zorg dat je dat ook voor jezelf regelt.
8. Relaxed uit eten met een eetstoornis
Vaak uit eten en raak je daarvan in paniek? Hoeft niet. Ook in restaurants kun je altijd voor iets kiezen dat wel past bij wat jij wilt eten. Je kunt zelfs als je dat fijner vindt kiezen voor twee voorgerechten in plaats van een voor- en hoofdgerecht. Belangrijk is dat jij je eigen keuzes maakt en goed voor jezelf en je lichaam zorgt. Dus met voldoende groentes, fruit, eiwitten en koolhydraten. Zelfs bij Macdonalds (niet mijn favoriet), kun je kiezen voor een (relatief gezonde) salade tegenwoordig of als iedereen bij de Mac wil eten en jij niet, haal dan gewoon ergens anders iets wat jij wel wilt eten.
9. Doe wat jij leuk vindt om te doen
Zorg dat er dingen op het programma komen die jij graag wilt doen in de vakantie. Je kunt alles wat je doet laten afhangen van de mensen waarmee je bent, maar je kunt ook zelf actief invloed uitoefenen op wat je echt gaat doen. Verdiep je in wat er te doen is in de omgeving, bepaal wat je zelf graag zou willen doen en stel het voor. Grote kans dat anderen het ook leuk vinden. En zo niet, dan kun je altijd nog besluiten om ook af en toe wat in je eentje te ondernemen.
10. Deel je spanning en zomerpaniek
Praat met mensen met wie je op vakantie bent over hoe lastig je het vindt: vakantie. Al is het maar met één persoon. Hierdoor kun je wat ontladen en ontspannen. Mocht dit nog ingewikkeld voor je zijn, schrijf dan je gevoelens en emoties van je af in een dagboekje. Ook dat helpt.
Gerelateerde blogs
- 10 Stappen om paniek om te zetten in kracht
- Alles wat je aandacht geeft groeit
- Sociale druk op eten lastig? Zeker als je een eetstoornis hebt. 5 tips
Deel jouw tips voor een relaxte vakantie met een eetstoornis
Ik hoop dat je wat hebt aan mijn tips om de vakantiepaniek de baas te zijn, ook bij een eetstoornis. Wat zijn jouw lastige momenten? En heb je zelf nog tips? Deel ze in het reactieveld hieronder.
Hoi, klopt het dat alle berichten van verschillende datums door elkaar staan? Nu lees ik een reactie onder 1 uit 2014, en de mijne staat erboven, en de andere er juist weer onder die uit 2014.
Hi, ja dat klopt. Het hangt ervan af waarop je reageert. Op een reactie die al wat ouder is of dat je een verse reactie plaatst. Ik zal even kijken of ik het wat overzichtelijker kan krijgen.
Voor mij is het overzichtelijk maar het komt idd doordat jij (Maus) een nieuwe reactie hebt geplaatst op de blog en ik had een reactie op een reactie uit 2014 geplaatst dus die komt (logisch) onder die oude lijn van reacties.
Ik weet het niet zeker of dit een goed idee is. Maar als je geen weegschaal hebt, kun je een touwtje gebruiken. Die geeft weliswaar geen gewicht, maar merkt wel als je wat zwaarder of lichter bent qua omvang. Gewoon opmeten dus. Kan ook met een centimeter, misschien nog wat duidelijker? Succes.
Handige tip Maus. In het verlengde daarvan kan natuurlijk ook een riem of favoriete broek je ijkpunt zijn.
Wat een mooie blog! En aantal van deze tips had ik wel willen hebben toen ik nog erg aan het stoeien was met mijn eetstoornis.
Dit jaar ben ik wederom met een georganiseerde groepsreis meegegaan en dus als alleenreizende binnen een groep. Dit gaf mij ruimte omdat ik niemand kende (wat dan op andere vlakken wel heel spannend is) dus ook niemand iets wist van mijn eetstoornis (verleden). Ik kon gewoon mee uit eten en kon eten wat ik wilde omdat er voor mijn gevoel niemand op me lette. Als ik geen trek had, at ik minder of als ik zin had in iets ‘ongezonden’, dan at ik dat. Ik kon gewoon bepalen wat ik at en meenam voor onderweg. Het enige lastige is dat ik de regie kwijt ben qua eetruime/tijden omdat je afhankelijk bent van de reisbegeleider, groep en verkeer dus je eet op tijden die niet altijd standaard zijn dus ik had altijd wel iets in mijn rugtas om te kunnen eten als ik dat wil. Deze tip had ik een aantal jaar geleden van een reisbegeleidster gekregen en helpt mij nu dus elke keer weer.
Meer moeite had ik deze zomer met een week vakantie met m’n ouders en zus met gezin. Daar werd veel anders gegeten, kinderen wilde lekkers onderweg, ijsjes en spontaan ergens iets eten enz. In die week heb ik echt weer veel moeite gehad en voelde ik me totaal niet vrij om mijn ding te doen. Ik had het idee dat alles in de gaten werd gehouden omdat zij wel weten van mijn eetstoornis.
Hi Jolanda, wat een goede tip om ook te zorgen dat je altijd eten bij je hebt zodat je zelf kunt bepalen wanneer en wat je kunt eten.
Het lastigste voor iedere gedragsverandering is altijd de groep waarmee je een verleden hebt: mensen die meer van je weten en dichtbij je staan. Zoals ouders, vrienden en vriendinnen. Gek want zij zijn ook de mensen die je waarschijnlijk door dik en dun zullen steunen. Maar tegelijkertijd zijn zij ook degenen waar je het meest te verliezen hebt. Hier ontspannen mee omgaan en leren omgaan is voor heel veel mensen ingewikkeld. Blijven ademen en voelen wat je zelf nodig hebt is hierbij het belangrijkste. En ook dingen bespreekbaar durven maken. Mooi thema om ook een keer een blog aan te wijden.
Die groep mensen is inderdaad het lastigste ze staan heel dichtbij en zijn ook de eerste die het opvalt als er iets is of als je ‘anders’ doet maar ook inderdaad de mensen die je het meeste steunen als het moeilijk is en je steun nodig hebt. Het rare is ook wel weer dat ik het ook heel moeilijk vond om het ze te vertellen (vooral mijn ouders en zus) omdat ik bang was dat ze dan dachten dat het aan hun lag of dat ze niet goed hadden opgelet en zich schuldig zouden voelen omdat het ontstaan was.
Het is inderdaad ook een goed onderwerp voor een blog. Ben daar heel benieuwd naar hoe je dat omschrijft en gaat verwoorden. Wacht geduldig af 😉
Zal gebaseerd zijn op Sociaal Panorama waar ik ook mee werk in individuele sessies. Mooie en zeer effectieve methode om jezelf te zijn, worden of blijven in contact met anderen. Kan nog niet beloven wanneer het onderwerp op de agenda komt, maar het komt. In het zelfhulpboek voor mensen met eetbuien en boulimia dat ik aan het schrijven ben, besteed ik ook aandacht aan dit onderwerp. Maar uitgave hiervan staat gepland voor eind 2014, begin 2015 dus ook dat is nog even wachten.
Ik wacht geduldig af en ben ook heel benieuwd naar je boek.
Ik zit dit nu dus terug te lezen al weer 3 jaar geleden en wist nog precies waar ik over geschreven had.
Toen stond je boek gepland op eind van het jaar begin 2015 , het is iets later geworden maar zeker de moeite waard ?
Ja, wat vliegt de tijd he?
Ja is erg snel gegaan. Besefte me van de week toen ik weer het besluit tot een beter eetpatroon had genomen dat ik precies 5 jaar geleden in de beginfase van mijn therapie zat….. Was een lastige periode. 5 jaar alweer tijd gaat zo snel!en besef daarbij ook dat ik in die tijd zoveel heb bereikt en geleerd.
Mooi om terug te kijken en te zien hoeveel stappen je al hebt gezet. Dat geeft de burger moed. Stel je eens voor op hoeveel stappen je over vijf jaar weer terug kunt kijken.
Geen weegschaal op vakantie levert ook stress!
Kreeg net deze reactie binnen:
Wat ik wel mis in dit stukje is de weegschaal. Thuis weeg ik me een aantal keer per dag. Ik ben bang dat als ik me niet weeg, ik direct op de rem ga staan omdat ik me dik voel. Nu krijg ik na het wegen de bevestiging dat mijn gewicht oke is en ik dus “mag”eten. Help weegschaal stress. Ja ik kan hem meenemen, maar dat is toch ook niet normaal?
Een terechte opmerking want dat kan inderdaad veel stress opleveren. Zeker als dat je houvast geeft. Over de weegschaal schreef ik eerder al een blog “Gooi die weegschaal het raam uit”
Op vakantie heb je vaak geen weegschaal bij je of voorhanden. Waar kun je op letten om te weten of je op de goede weg bent en blijft ook op vakantie?
Ik zou zeggen door deze vraag te beantwoorden:”Heb je genoeg energie om leuke dingen te doen?”
Je kunt hier ook nog vragen aan toevoegen als ‘Zit je lekker in je vel’, ‘Ben je tevreden’ of ‘Voel je je fit en gezond’ maar als je nog midden in het herstelproces van een eetstoornis zit, is dit vaak nog niet helemaal aan de orde. Je bent nog onderweg. Uiteindelijk is dat wel waar je naar toe gaat.